คู่มือสำหรับผู้ปกครองในการวัดไข้เด็กอย่างแม่นยำ

ไข้ในเด็กเป็นปัญหาด้านสุขภาพทั่วไปที่ต้องมีการวัดอุณหภูมิที่แม่นยำและการประเมินที่เหมาะสมเพื่อกำหนดการตอบสนองที่เหมาะสม คู่มือนี้มีวิธีการวัดอุณหภูมิของเด็กอย่างครอบคลุมและเป็นมืออาชีพและมาตรฐานการระบุไข้เพื่อช่วยให้ผู้ปกครองและผู้ดูแลตอบสนองต่อไข้ในเด็กได้อย่างมีหลักการ

อุณหภูมิร่างกายของมนุษย์ปกติไม่ได้คงที่แต่จะผันผวนภายในช่วงที่กำหนด ช่วงอุณหภูมิโดยทั่วไปคือ:

• รักแร้: 36°C～37°C (96.8°F～98.6°F)
• ช่องปาก: 36.3°C～37.2°C (97.3°F～99°F)
• ทวารหนัก: 36.5°C～37.5°C (97.7°F～99.5°F)

เกณฑ์ไข้แตกต่างกันไปตามวิธีการวัด:

• อุณหภูมิทวารหนัก หน้าผาก หรือหู: สูงกว่า 38.0°C (100.4°F)
• อุณหภูมิช่องปาก: สูงกว่า 37.8°C (100°F)
• อุณหภูมิรักแร้: สูงกว่า 37.2°C (99°F)

หมายเหตุ: ไม่แนะนำให้ใช้เครื่องวัดอุณหภูมิหูสำหรับทารกอายุน้อยกว่า 6 เดือนเนื่องจากอาจมีปัญหาเรื่องความแม่นยำ

ความแม่นยำในการวัดอุณหภูมิขึ้นอยู่กับตำแหน่งของร่างกายที่ใช้ กลุ่มอายุที่แตกต่างกันต้องใช้วิธีการที่แตกต่างกัน:

• แนะนำ: อุณหภูมิรักแร้ (ปลอดภัยสำหรับการตรวจคัดกรองเบื้องต้น) หากสูงกว่า 37.2°C (99°F) ให้ยืนยันด้วยการวัดทางทวารหนัก
• เหตุผล: ไข้ในทารกอาจบ่งบอกถึงอาการป่วยที่ร้ายแรงซึ่งต้องได้รับการดูแลทางการแพทย์อย่างรวดเร็ว การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้ชี้ให้เห็นว่าการวัดหน้าผากอาจมีความแม่นยำเช่นกันแต่ต้องมีการเชื่อมโยงทางคลินิก

• แนะนำ: อุณหภูมิทวารหนักหรือหน้าผาก (แม่นยำที่สุด)
• ทางเลือก: เครื่องวัดอุณหภูมิหูสำหรับเด็กอายุมากกว่า 6 เดือน การวัดรักแร้อาจใช้เป็นวิธีการตรวจคัดกรองเบื้องต้นหากดำเนินการอย่างถูกต้อง

• แนะนำ: อุณหภูมิช่องปาก (สะดวกสำหรับเด็กที่ให้ความร่วมมือ)
• ทางเลือก: การวัดหูหรือหน้าผากยังคงเป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้

เครื่องวัดอุณหภูมิทั่วไป ได้แก่ แบบดิจิทัล หู และหน้าผาก ซึ่งแต่ละชนิดต้องใช้เทคนิคเฉพาะ:

อายุ: 0-4 ปี

การเตรียมการ: เครื่องวัดอุณหภูมิดิจิทัล สารหล่อลื่น (เช่น ปิโตรเลียมเจล)

ขั้นตอน:

1. วางเด็กคว่ำบนตักหรือนอนหงายโดยยกขาสูงขึ้น
2. ทาสารหล่อลื่นที่ปลายเครื่องวัดอุณหภูมิ
3. ค่อยๆ สอดเข้าไปไม่เกิน 2.5 ซม. (1 นิ้ว) - 1.25 ซม. (0.5 นิ้ว) สำหรับทารกอายุน้อยกว่า 6 เดือน
4. อยู่นิ่งๆ จนกว่าจะมีเสียงบี๊พ (≈10 วินาที)
5. นำออกและอ่านค่า อุณหภูมิทวารหนักสูงกว่า 38°C (100.4°F) บ่งบอกถึงไข้

ข้อควรระวัง:

• ห้ามสอดเข้าไปหากเกิดการต้านทาน
• หลีกเลี่ยงการวัดทางทวารหนักสำหรับเด็กที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง (มะเร็งเม็ดเลือดขาว, HIV, โรคเซลล์เคียว, ผู้รับการปลูกถ่ายอวัยวะ)

อายุ: ทุกวัย (การตรวจคัดกรองเบื้องต้น)

ขั้นตอน:

1. ตรวจสอบให้แน่ใจว่ารักแร้แห้ง
2. วางเครื่องวัดอุณหภูมิไว้ตรงกลางรักแร้แนบกับผิวหนัง
3. หนีบแขนให้แนบกับร่างกาย
4. รอเสียงบี๊พ (≈10 วินาที)
5. อ่านผลลัพธ์ อุณหภูมิรักแร้สูงกว่า 37.2°C (99°F) บ่งบอกถึงไข้ที่อาจเกิดขึ้นซึ่งต้องได้รับการยืนยัน

อายุ: 4+ ปี

การเตรียมการ: หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มร้อน/เย็น 30 นาทีก่อน

ขั้นตอน:

1. วางเครื่องวัดอุณหภูมิใต้ลิ้นไปทางด้านหลัง
2. สั่งให้เด็กอมไว้ด้วยริมฝีปาก/นิ้ว (ไม่ใช่ฟัน)
3. ปิดปากจนกว่าจะมีเสียงบี๊พ (≈10 วินาที)
4. อ่านผลลัพธ์ อุณหภูมิช่องปากสูงกว่า 37.8°C (100°F) บ่งบอกถึงไข้

อายุ: 6+ เดือน

หลักการ: วัดรังสีอินฟราเรดของเยื่อแก้วหู

ขั้นตอน:

1. ดึงหู: ไปข้างหลัง-ขึ้น (1+ ปี), ไปข้างหลัง-ลง (ต่ำกว่า 1 ปี)
2. เล็งหัววัดไปที่แก้วหู
3. กดปุ่ม รอ 1-2 วินาที อ่านค่า

ข้อควรระวัง:

• การสัมผัสความเย็นอาจทำให้ค่าต่ำ - รอ 15 นาทีในอาคาร
• ขี้หู การติดเชื้อ หรือท่อโดยทั่วไปไม่มีผลต่อความแม่นยำ

อายุ: ทุกวัย

หลักการ: วัดรังสีอินฟราเรดของหลอดเลือดแดงขมับ

ขั้นตอน:

1. กดหัววัดให้แน่นที่กึ่งกลางหน้าผาก
2. เลื่อนช้าๆ ไปทางขมับ (รักษาการสัมผัส)
3. หยุดที่แนวผม อ่านผลลัพธ์

หมายเหตุ: รุ่นใหม่บางรุ่นไม่จำเป็นต้องเลื่อน - ปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ผลิต หลีกเลี่ยงแถบวัดอุณหภูมิ (ไม่ถูกต้อง)

อายุ: ทุกวัย

ขั้นตอน:

1. เล็งเครื่องวัดอุณหภูมิไปที่กึ่งกลางหน้าผาก (ระยะ ≤2.5 ซม./1 นิ้ว)
2. อยู่นิ่งๆ
3. กดปุ่ม อ่านผลลัพธ์

เลือกเครื่องวัดอุณหภูมิตามอายุ ความร่วมมือ และความต้องการของเด็ก:

• เครื่องวัดอุณหภูมิดิจิทัล: ใช้งานได้หลากหลาย (ทวารหนัก/รักแร้/ช่องปาก) ราคาไม่แพง รวดเร็ว AAP แนะนำให้เปลี่ยนเครื่องวัดอุณหภูมิปรอทเป็นรุ่นดิจิทัลเพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงจากการสัมผัสปรอท
• เครื่องวัดอุณหภูมิหู: รวดเร็วและสะดวกแต่ต้องใช้เทคนิคที่ละเอียดอ่อน ไม่เหมาะสำหรับทารกอายุน้อยกว่า 6 เดือน
• เครื่องวัดอุณหภูมิหน้าผาก: ความสบายแบบไม่สัมผัสแต่แม่นยำน้อยกว่าเล็กน้อยเนื่องจากอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อม

นอกเหนือจากอาการป่วยแล้ว ปัจจัยเหล่านี้อาจมีอิทธิพลต่อการวัด:

• สภาพแวดล้อม: การสัมผัสความเย็น/ความร้อน
• กิจกรรม: อุณหภูมิสูงขึ้นหลังออกกำลังกาย
• อาหาร: การบริโภคเครื่องดื่มร้อน/เย็น
• เสื้อผ้า: การห่อตัวมากเกินไป
• เวลา: การเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติของวงจรชีวิต (อุณหภูมิสูงขึ้นในตอนบ่าย)

ไม่ใช่ทุกไข้ที่ต้องได้รับการดูแลทันที ไปพบแพทย์เพื่อประเมินอาการสำหรับ:

• ทารกอายุน้อยกว่า 3 เดือนที่มีไข้ (อาจมีการติดเชื้อร้ายแรง)
• เด็กที่มี:
  • อาการซึมเศร้า หงุดหงิด หรือร้องไห้ไม่หยุดหย่อน
  • หายใจลำบาก
  • ผื่นหรือรอยฟกช้ำ
  • ชักหรือหมดสติ
  • อาเจียน/ท้องเสียอย่างต่อเนื่องพร้อมสัญญาณของการขาดน้ำ
  • ปฏิเสธที่จะกิน/ดื่ม
  • ไข้สูงขึ้นหรือต่อเนื่อง
  • อาการที่มาพร้อมกันอย่างรุนแรง (ปวดศีรษะ คอแข็ง ปวดท้อง)

ก่อนปรึกษาแพทย์ ให้พิจารณามาตรการบรรเทาเหล่านี้:

• รักษาสภาพแวดล้อมที่มีการระบายอากาศและอุณหภูมิที่เหมาะสม
• แต่งกายเบาๆ (หลีกเลี่ยงความร้อนสูงเกินไป)
• ส่งเสริมการดื่มน้ำ (ป้องกันภาวะขาดน้ำ)
• ใช้อ่างอาบน้ำอุ่น (ไม่ใช่เย็น)
• ให้ยาลดไข้ตามคำแนะนำทางการแพทย์เท่านั้น

ข้อจำกัดความรับผิดชอบ: ข้อมูลนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความรู้เท่านั้นและไม่สามารถใช้แทนคำแนะนำทางการแพทย์จากผู้เชี่ยวชาญได้ ปรึกษาผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพสำหรับข้อกังวลด้านสุขภาพ